ZIKOINEN KABIAN SARTUKO NAIZ ( Joxe Mari Iturralde)

LABURPENA:
Liburua nahiko luzea da eta orduan atal bat laburtuko dut. ZE ONDO AITATXO GAIXO BADAGO atala laburtuko dut.
Riskyri asko gustatzen zitzaion bere aitatxo gaixotzea zeren gorri-gorri jartzen zen eta bere besaulkian telebista ikusten egoten zen mugitu egin gabe eta ezer egin ezinik. Errieta ez zion botatzen zeren Risky bere logelan zegoen eta ez zion entzuten.
Aita gaixo zegoenean Risky baliatzen zen hizkuntzak ikasteko. Lau hizkuntza zekien; Euskara, Gaztelania, Ingelera eta Frantsesa.
Ingelera gutxi zekien baina Frantsesa eta Gaztelania gehiegi zekien bere mailarako. Orduan apustu bat egin zuen Currorekin. Curro bere lagun maitea zen. Ea nork esaten zuen hitz gehiago Frantsesez.
Risky irabazi zuen baina eskolan zeuden eta beraien irakaslea harrapatu zien eta zigorra jarri zien biei errekreorik gabe.
Hurrengo arratsaldean Ingeleseko lehiaketa bat egon zen parkean Martolo eta Riskyren artekoa eta ere Risky irabazi zuen zeren Martolo zutik lo geratu zen eta deskalifikatu egin zuen Risky.
Hori pasatzen zen aita gaixorik egoten den egun batean eta Risky ba zekien aita ohean egoten de bitartean, negua izango zela.
IRITZIA:
Liburua ez zait gustatu. Joxemari Iturralderen liburuak niretzat ez dira onak. Ez nago kontent aukeratu dudan idazlearekin zeren beraren liburuak ez ditut ulertzen eta gainera ez zait gustatzen kontatzen dituen istorioak.
Beraren hiru liburu irakurri ditut eta ez zaizkit batera gustatu. Laugarrena irakurtzen ari naiz eta liburu ori nahiko polita da baina ni uste dut besteak bezala gertatuko dela, hasiera polita baina bukaera itsusia.

AFRIKA

Egun batean, zazpi ikasle, denak lagunak, abentura batera joan ziren: "Afrikara".Hegazkina hartu eta Afrikara iritsi ziren eta kanpin denda muntatu zuten.Gauean ikasle batek amets bat izan zuen, golf jokalaria zela eta oso ona zela.Orduan partidu bat jokatzen ari zen eta oso ongi zihoan. Beti aurretik zihoan eta azken zulora iritsi ziren. Gero lehoi bat agertu zen eta denak korrika hasi ziren eta jokalaria zapaldu egin zuten. Esnatu egin zen eta konturatu zen egia zela eta lehoia bere aurrean zegoela eta korrika hasi zen.
Lehoiak bere familia deitu zuen eta bost lehoi agertu ziren bat-batean.Zuhaitz asko zituen lekura iritsi ziren eta horraino jarraitu zituzten lehoiak.Sartu bezain laister sugeak, leopardoak, zomorroak, etab. agertu ziren. Ibai batera iritsi ziren eta krokodiloak zeuden. Krokodiloen gainetik pasatu ziren herri batera iritsi arte eta herritik helikoptero bat deitu zuten salbatzeko.Erreskatatu ondoren denak salbu iritsi ziren etxera eta oso kontent gelditu ziren bizirik iritsi zirelako.Handitu zirenean bost ikasle Afrikara joan ziren bizitzera zeren beldurra gainditu zuten eta oso ongi egokitu ziren Afrikako bizimodura.

BIHAR NIRE URTEBETETZEA

Bihar nire urtebetetzea da eta oso konten nago zeren Iñaki Ertze opari eder emango didala esan zidalako jejeje.
Bueno Iñaki "lo prometido es deuda"

LONDRESEN NAGO AITONAREKIN (Joxe Mari Iturralde)

LABURPENA:
Liburua oso luzea da laburtzeko eta orduan kapitulu bat laburtuko dut. " Askotxo edaten da Londreseko tabernetan" kapitulua laburtuko dut.
Mutiko batek itsasontzian joaten zen bere aitonarekin Londresera oporrak pasatzera eta itsasontzian zeundela beti mutikoa gonbitoka ari zen mareatzen zelako.
Iritsi bezain laster hotelera joan ziren gauzak uztera eta gero Londresetik buelta bat ematera eta orduan taberna batean gelditu ginen.
Gurekin talde bat zegoen eta lagun egin ginen; ondoren aitonak edaten hasi zen eta azkenean mozkortu egin zen.
Parkera joan ginen eta aitona eserita zegoen emakume bati tontakeriak esaten hasi zitzaion eta mutikoa azkenean banandu izan behar zituen.
Azkenean hotelera iritsi ziren eta aitonak loak hartu zuen ohera bota zenean baina mutikoa telebista ikusten geratu zen eta bera ere loak hartu zuen segituan.
IRITZIA:
Liburua ez zait asko gustatu zeren ez dira pasatzen gauza interesgarriak eta pertsonaiak ez zaizkit asko gustatu.
Oso aspergarria da eta ez da entretenigarria, bakarrik gustatu zait laburtu dudan kapitulua zeren or gauza interesgarria eta entretenigarria gertatu da, aitona mozkortu dela eta neska batekin ligatzen zaitu dela.

PLANTARIN

Plantarin joko bat da eta nola jolasten den azalduko dut.Bi pertsonak jolasten dute joko honetara. Lurzoru bigunean jolasten da eta bi makila punta zorrotzarekin behar dira jolasteko.Jokalari batek makila botaz, lurrean sartzen du eta besteak ere lurrean sartu behar du baina saiatu behar da, sartzen denean, beste makila jotzen.Jotzen badu, bestearen makila hartuko du, bere makilaz beste jokalariaren makila kolpatu eta ahalik eta urrunen bota behar du. Beste jolakaria makila hartzera joaten den bitartean, lehenengoak hamar aldiz sartu behar du bere makila lurrean.Lurrean sartzen badu jokoa irabazi du eta, ez badu sartzen, berriro berdina egin behar da norbaitek hamar aldiz lurrean sartu arte.Lurrean sartzerakoan ez badiozu beste makilari ematen edo ukitzen, besteak makila hartuko du eta lurrean sartzerakoan zure makilari jotzen badio, berak berdina egin beharko du (makila hartu, bota eta hamar aldiz sartu lurrean). Horrela jokatzen da plantarinean.Oso joko dibertigarria eta entretenigarria da.

ESKARMENTU

Bazen behin, txakur bat beti besteak izorratzen zegoena. Txakur horrek egun batean eskarmentu bat hartuko zuen, zeren izorratzen zituen txakurrek plan bat aukeratu zuten: parkearen aurretik pasatuko zenean, denak beraren atzetik lasterka joatea, eta ikaratzea.Hurrengo eguna iritsi zen eta txakurra parkearen aurretik pasatu zen eta, halakoan, ez zen inor agertu zeren ahaztu egin baitzitzaien zer egin behar zuten.

ZARAITZUKO ARTZAINTZA IBILTARIA

Zaraitzun beti izan da tradizioa, negua hastera doanean, artzain asko (lehen gehiago joaten ziren baino denborarekin galtzen joan da) bardeetara joatea negua han pasatzera haien artaldeekin.
Hara joaten ziren tenperaturak goxoagoak direlako eta elikagai onak daudelako. Baina bizitza han oso gogorra zen, ez zeukaten etxe onak eta txabola batzuetan (kondizio txarretan) bizi ziren. Ez zeukaten kalefakziorik, ez egunkariak, ez ur beroa ez ezer.
Orain jada ondoko herrietan (Figarol, Zarragaztelu,…) bizi dira, eta kondizio nahiko onetan daude.
Hara joaten diren artalde gehienak Zaraitzutik eta Erronkaritik joaten ziren.
Lehen artzaiak beren ardiekin egoten ziren bardeetan bakarrik sartzeko egunean, baino gaur egun askoz jende gehiago joaten da eta jada festa bat bihurtu da egun hori eta artaldeak sartu eta gero ogi apurrak, ardoa eta txistorra ematen dute.
Zaraitzutik oraindik artalde batzuk joaten Otsagitik, Jose Antonio Ballent adibidez.
Lehen artalde gehiago joaten ziren adibidez, nire aitona (aitaren aita), Sardoi-eko Jose Antonio, eta askoz gehiago.
Asko han negu guztia pasatzen zutenez, emaztea askok han zuten (han ezkonduak), eta horregatik, han dauden abizen asko, hemengoak dira, haien arbasoren bat hemengoak zirelako.
Hauek dira egiten ziren etapak: 1.- Aboditik abiatzen ziren eta Erremendiara iristen ziren. 2.-Erremendiatik abiatzen ziren eta Eparotzera iristen ziren. 3.- Eparotzetik abiatu eta Ilumberrira iristen ziren. 4.- Ilumberritik abiatzen ziren eta Casedara iristen ziren. 5. Casedatik abiatzen ziren eta Zarragaztelura iristen ziren.
Buelta, ekainan egiten zutenez eta egunak luzeago zirenez, batzutan bueltatzea joatea baino egun bat gutxiago kostatzen ziren.
Ardiez gain, erebai, asto bat zeramaten janaria etab. eramateko eta ardien
artean joaten zen; ahari batzuk eskilekin denbora eramaten eta txakur bat edo bi artaldea kontrolatzeko.
Artzainak, hotza ez pasatzeko espaldero bat eramaten zuten jarrita eta buruan txapela bat.
Ez zeuden beti han: eguberrietan (gau bat), aste santuan, batzutan arropa bila,… etortzen ziren. Eta ere bai familia ikustera etortzen ziren askotan.

ORDENAGAILUA

Bazen behin, ordenagailua gustuko zuen mutiko bat eta beti lagunekin atera ordez ordenagailura joaten zen.
Horregatik, ez zituen lagunik eta bakarrik gelditzen zen beti errekreoetan edo jan eta gero dagoen jolasgaraian.
Beranduago, neska bat etorri zitzaion galdetzen zer egiten zuen lurrean etzanda bakarrik eta mutikoak esan zion ez zuela lagunik.
Orduan neskarekin harremana hartu zuen eta lagunak egin ziren. Laguna zuelako ez zuen utzi ordenagailura joateko gogoa eta azkenean neska lagundu zion ordenagailutik urruntzen.
Azkenean lortu zuen ordenagailutik urruntzea eta lagun gehiago egin zituen neskaren laguntzagatik.
Hazi egin ziren eta neska eta mutila ezkondu egin ziren bata bestearekin; hiru seme-alaba izan zituzten eta seme-alaba baten urtebetetzea iritsi zen eta oparia ordenagailu bat zen eta orduan…

Joxe Mari Iturralde

Joxe Mari Iturralde Tolosan (Gipuzkoa) jaioa 1951an. Filologia Erromanikoa ikasi zuen Iruñean. Ingelesezko irakaslea, margolari abangoardista, Euskal Literaturaren katedratikoa, hainbat genero jorratu du haren idazle bizitzan, batez ere haur eta gazte literatura. Jon Kortazarren ustez, Pott Banda izandakoaren "gizon argia" izan zen Iturralde. "Jimu" ezizenaz ere ezaguna da.
Sariei dagokienez hauexek irabazi ditu: 1982an Bilboko "Ipuin Erregaitzak" lehiaketan 1. saria; 1983an Bilbao Hiria ipuin lehiaketan 1. saria; 1985an Kirikiño ipuin lehiaketan 1. saria; 1989an Bizkaiko Diputazioaren Nobela lehiaketan 1. saria; 1997an Kritikaren Sari Nazionala.



Zenbait liburu idatzi ditu haur eta gazte literaturari buruz nola:

· "Zikoinen kabian sartuko naiz" (Pamiela, 1986).
· "Londresen nago aitonarekin" (Erein, 1987).
· "Ijitoak dauzkat nire etxean" (Pamiela, 1988).
· "Bederatzi gutun t'erdi" (Erein, 1992).
· "Filipinetan bizi den idazlearen kontuak" (Pamiela, 1993).
· "Lehen amodioa Suedian" (Ibaizabal, 1998).
· "Kaliforniako neskak" (Ibaizabal, 2000).
· "Marmokiñe" (Elkar, 2000).
· "Risky eta bere lagunak" (Elkar, 2000).
· "Zak zikoina" (Elkar, 2000).

LAISTER NIRE URTEBETETZEA

Laister nire urtebetetzea da eta seguru Iñakik opari eder bat egiten didala baietz!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ESKOLA

Lan asko ditugu eta azterketak ere atzean ez dira geratzen horregatik eskatu nahi dut azterketa gutxiago egitea eta festa gehiago izatea.
Hau estres bat da!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!